ქართულმა კომპანიამ (A) გააფორმა წინარე ნასყიდობის ხელშეკრულება მეორე ქართულ კომპანიასთან (B) პარკინგის შეძენაზე. გარიგების მთლიანი ფასია 10000 ლარი, საიდანაც A-მ 2000 ლარი გადაიხადა ავანსად. ამ თანხაზე B-მ გამოწერა და წარუდგინა მას ავანსის საგადასახადო ანგარიშ-ფაქტურა. ორი თვის შემდეგ A-მ გადაწყვიტა გაყიდოს ამ წინარე ნასყიდობის ხელშეკრულებით მინიჭებული პარკინგის შესყიდვის უფლება კომპანია C-ზე, რისთვისაც კომპანია C-მ კომპანია A-ს უნდა გადაუხადოს 2500 ლარი. დარჩენილ 8000 ლარსაც კომპანია C გადაუხდის კომპანია B-ს და საბოლოოდ იგი შეიძენს და გაიფორმებს კიდეც აღნიშნულ პარკინგს. სამივე კომპანია დღგ-ის გადამხდელია. რა ტიპის ხელშეკრულებებით უნდა დარეგულირდეს აღნიშნული ოპერაციები? უნდა დაბეგროს თუ არა კომპანია A-მ მიღებული 2500-ლარიანი კომპენსაცია დღგ-ით? მთლიანად თუ ნაწილობრივ? როგორ უნდა მოიქცეს კომპანია B, რომელსაც 2000-ლარიანი ავანსის საგადასახადო ანგარიშ-ფაქტურა გამოწერილი აქვს A კომპანიაზე და საბოლოო საგადასახადო ანგარიშ-ფაქტურის გამოწერა მოუწევს C კომპანიაზე? როგორ დააწყვილოს ეს ფაქტურები, რომ ზედმეტად არ დაიბეგროს?
2023/08შპს-ის მიერ არარეზიდენტი, არადაქირავებული ფიზიკური პირისთვის ნაჩუქარი თანხა, რომელიც 1000 ლარს აღემატება, როგორ დაიბეგრება?
2023/07წარმოვადგენთ „ესტონურ მოდელზე“ მყოფ სამშენებლო კომპანიას (შპს), რომელიც აშენებს მრავალბინიან საცხოვრებელ კორპუსს, ბინების გაყიდვის მიზნით. აღრიცხვას ვაწარმოებთ მსს ფასს სტანდარტით. 2022 წელს გავაფორმეთ როგორც წინარე ნასყიდობის ხელშეკრულებები, ასევე რამდენიმე ფართი გავყიდეთ საკუთრების უფლებით. თვითონ სამშენებლო ობიექტი დღეის მდგომარეობით ჯერ არ არის ექსპლუატაციაში მიღებული, რადგან ჯერ კიდევ მშენებარეა. გვაინტერესებს, ჩვენ მიერ გაფორმებული ეს ხელშეკრულებები წარმოადგენს თუ არა სამშენებლო კონტრაქტებს, რომლებიც ფინანსური აღრიცხვის მიზნებისთვის, აღრიცხული უნდა იქნეს მსს ფასს-ის 23-ე განყოფილების შესაბამისად?
2023/06 
