ღვინის ქარხანაში სადეგუსტაციო მიზნებისთვის შეძენილი ღვინოები და საჭმელი, რომელიც დეგუსტაციის პროცესში იხარჯება თანამშრომლების მიერ, რამდენად შეიძლება ეს ჩაითვალოს უსასყიდლოდ გაცემად და ფიზიკური პირის მიერ მიღებულ სარგებლად? რადგან აღნიშნული ქმედება ეკონომიკური პროცესებისთვის არის აუცილებელი, რამდენად ექვემდებარება საშემოსავლო გადასახადით და დღგ-ით დაბეგვრას?
გვაქვს კითხვები ჯართის თემაზე და მისი დაბეგვრის შესახებ, კერძოდ:
კომპანიაში პერიოდულად წარმოგვექმნება ჯართის ნაშთი, რომელიც მიიღება არმატურებით წარმოებული სამუშაოებიდან, სხვადასხვა ლითონის ნაკეთობების წარმოებიდან, ავტოტექნიკაზე და ქარხნებზე ლითონის მაკომპლექტებელი ნაწილების შეცვლის შედეგად, სხვადასხვა ლითონის ტარის დაცლის შედეგად და სხვა.
1) აღნიშნული ჯართის აღრიცხვაზე ასაყვანად რა პროცედურებია განსახორციელებელი და დაბეგვრის კუთხით რა ეხება ლითონის ნარჩენების ჯერ ჯართად აღიარებას და შემდგომ მის რეალიზაციას? რადგან ჯართის რეალიზაცია არაა ჩვენი საქმიანობა, ჩათვლის უფლებით დღგ-ისგან გათავისუფლება გვეხება თუ არა ჩვენც?
2) ლითონის ნაკეთობების წარმოების დროს ყოველთვის წარმოიქმნება გარკვეული ნარჩენი, რომელიც შემდგომი გამოყენებისათვის გამოუსადეგარია. მასალების ჩამოწერა ხორციელდება ზუსტი სპეციფიკაციის მიხედვით (ნაკეთობის სპეციფიკაცია დგება ნახაზის მიხედვით, სადაც მითითებულია სუფთა წონები). დარჩენილი მასალის ნარჩენებიც ჩამოიწერება 16-ების ანგარიშებიდან და შიდა აქტით შემდგომში ხდება მისი ჯართად აღიარება. ხარჯებში ჩამოწერილი წარმოების ნარჩენი მეთვლება თუ არა წარმოების დასაშვებ დანაკარგად, რომელიც არ უნდა დავბეგრო, თუ დასაბეგრია როგორც გადახარჯვა?
ერთი ღვინის ქარხანა უწევს ღვინის მეორე ქარხანას (ორივე დღგ-ის გადამხდელი შპს-ებია) ბოთლებში ღვინის ჩამოსხმის მომსახურებას საბაზრო ფასზე უფრო იაფად (30 თეთრი 1 ბოთლზე 45 თეთრის ნაცვლად). ეს ღვინის ქარხნები ურთიერთდამოკიდებულია. ეს გამოიწვევს საგადასახადო შემოწმების დროს სხვაობის მოგების გადასახადითა და დღგ-ით დაბეგვრას?
რუსეთში ერთ-ერთ შუამავალ ფიზიკურ პირს ვუხდით ბონუსს, რუსეთში მის მიერ მოძიებული კომპანიებიდან მიღებული შეკვეთების მიხედვით და ასევე ყოველთვიურად ფიქსირებულ თანხას ხელფასის სახით.
გადასახადების კუთხით რა უნდა დავუკავოთ, არარეზიდენტის საშემოსავლო? თუ გადასახადების დაკავება არ გვევალება?
ყოველ წელს თანამშრომლებისათვის ვაკერინებთ ჩვენი საწარმოს ლოგოთი ბრენდირებულ ტანსაცმელს (შარვალს წარწერა არ აქვს, ჩვეულებრივი სამუშაო შარვალია). როგორც მოვიქცეთ დღგ-ით და საშემოსავლო გადასახადით დაბეგვრის კუთხით 2021 წელს? თითოეულ თანამშრომელზე გავანაწილოთ დაბეგვრა?
იურიდიულმა პირმა, რომლის საქმიანობაც არის სამშენებლო ბიზნესი, 2021 წლის აპრილში გამოაცხადა (ელექტრონულად, რეკლამის ფარგლებში, ასევე სხვა საინფორმაციო საშუალებით) აქცია, რომ თუ 1 აპრილიდან 30 დღის განმავლობაში მოხდებოდა ბინის შეძენა, კვ.მ ფართის ფასი განისაზღვრა სხვა პერიოდში ღირებულების (საბაზრო ფასის) 20%-ით ნაკლები ოდენობით. აპრილის საანგარიშო პერიოდში კომპანიის დირექტორის მიერ, ასევე სხვა თანამშრომლების მიერაც მოხდა ბინების შეძენა ამ აქციის ფარგლებში.
თანამშრომლებზე ბინების მიწოდებისას, ხომ არ დაეკისრება კომპანიას სხვაობის თანხაზე (სხვა პერიოდებში ღირებულების 20%-ის თანხიდან) საგადასახადო ვალდებულება როგორც მოგების გადასახადის, ასევე დღგ-ის მიზნებისთვის?
თუ დაბეგვრის მიზნით საბაზრო ფასი უნდა ავიღოთ, ამ შემთხვევაში როგორ განისაზღვრება საბაზრო ფასი, რადგან აპრილის თვის შემთხვევაში საბაზრო ფასი აღნიშნული კომპანიისთვის შეადგენს სხვა თვეებთან შედარებით 20%-ით ნაკლებს?
თუ ჩაითვლება, რომ მიწოდება უნდა განხორციელებულიყო საბაზრო ფასით?
როგორც ვიცით, სხვა კომპანიებთან გარკვეულ შემთხვევებში, მაგალითად ტანსაცმლის მიწოდებისას, როდესაც გამოცხადებულია კვირაში ერთხელ კონკრეტულ დღეს ფასდაკლება, ამ დღის პერიოდში თანამშრომლების მიერ აღნიშნული საქონლის შეძენისას ღირებულებად არ ითვლება სხვა დღეებში არსებული ღირებულება.
