ერთჯერად ვაუჩერად თუ ჩაითვლება სასაჩუქრე ბარათი? ასევე რა იგულისხმება მიწოდების ადგილის ცოდნად? მაგალითად, „ისი პარის“ მიერ გამოცემული ვაუჩერი შესაძლებელია, რომ თუნდაც არ ვიცოდეთ ადგილი (მაღაზია), რომლიდანაც მიაწვდის კონკრეტულად საქონელს, მაინც ჩაითვალოს ერთჯერად ვაუჩერად, რადგან „ისი პარის“ ნებისმიერი მაღაზია უკვე ხასიათდება ახალი ნორმით, რადგან ცნობილია მიწოდების ადგილი („ისი პარის“ მაღაზიები)?
ერთჯერადი ვაუჩერის გამომშვებმა პირმა, რომელიც არის ამ ვაუჩერთან დაკავშირებული საქონლის/მომსახურების მიმწოდებელი პირი, 100-ლარიანი ვაუჩერი მიაწოდა აგენტ №1-ს 80 ლარად, თავის მხრივ აგენტ №1-მა მიყიდა აგენტ №2-ს 90 ლარად, ხოლო აგენტ №2-მა გაყიდა საბოლოო მომხმარებელზე 100 ლარად (დასაბეგრი პირები (მიმწოდებელი, აგენტი №1, №2) არიან დღგ-ის გადამხდელები).
პირობა: საბოლოო მომხმარებელმა ვერ გამოიყენა ვაუჩერში მითითებული დრო, რომლითაც შეძლებდა განაღდებას/გამოყენებას (პირობითად, ერთჯერად ვაუჩერს აქვს გამოყენების პერიოდი).
ზემოაღნიშნული ნორმის შესაბამისად, აქვთ თუ არა უფლება დასაბეგრ პირებს (მიმწოდებელი-აგენტი №1-აგენტი №2), რადგან ოპერაცია არ შესრულდა და საქონლის მიწოდება ან მომსახურების გაწევა ვეღარ განხორციელდება, დაკორექტირონ შესაბამის პერიოდში დასაბეგრი პირების მიერ (მიმწოდებელი-აგენტი №1-აგენტი №2) გამოწერილი საგადასახადო ანგარიშ-ფაქტურები?
რძის ფერმა აშენებს ფარდულებს (პირუტყვის სადგომი), ე.წ. „ნავესებს“, რომლებსაც კედლები არ აქვს, სახურავი აქვს. თითოეული 10-15 ათასი ლარი ჯდება. აღრიცხვაში ასახული მაქვს როგორც ნაგებობა. დღგ-ის დეკლარაციაში უნდა ვაჩვენო მათი ექსპლუატაციაში შესვლა?
2020-2021 წლებში არარეზიდენტის (უკრაინის რეზიდენტი) ფილიალს, რომელიც საქართველოში არ ეწევა ეკონომიკურ საქმიანობას, საკუთრებაში აქვს ქონება (უძრავი-მოძრავი), ასევე ჰყავს თანამშრომლები (რეზიდენტი-არარეზიდენტი), რომლებიც საქართველოში ემსახურებიან ამ ფილიალს.
1) უთანაბრდება თუ არა მუდმივ დაწესებულებას, მიუხედავად იმისა, რომ ეკონომიკურ საქმიანობას არ ეწევა საქართველოში?
2) აქვს თუ არა რაიმე გადასახადის ვალდებულება ამ ფილიალს (მოგების, დღგ, ქონების, საშემოსავლო გადასახადები)?
რუსთავიდან ხდება პროდუქციის ექსპორტი. მყიდველი საქონლის ღირებულებას პირდაპირ უხდის რუსთაველ მწარმოებელს. ჩვენი კომპანია უწევს სატრანსპორტო მომსახურებას საქონლის მყიდველს, რომელიც არის ოფშორში რეგისტრირებული იურიდიული პირი (არარეზიდენტი).
ტრანსპორტირება რუსთავი-ფოთის მონაკვეთზე იბეგრება თუ არა დღგ-ით (კოდექსში შესული ახალი ცვლილებების ფონზე)?
სსკ 160-ე მუხლის მე-3 ნაწილის თანახმად, „3. ანაზღაურების სანაცვლოდ, საქონლის მიწოდებად ასევე განიხილება:
ა) დასაბეგრი პირის მიერ საქონლის უსასყიდლოდ მიწოდება, თუ მას ამ საქონელზე ან მასზე გაწეულ ხარჯზე დღგ სრულად ან ნაწილობრივ აქვს ჩათვლილი“.
1) იმ შემთხვევაში, თუ ამ საქონელზე მიღებული დღგ ჩათვლილია, ხოლო როდესაც ვაწვდი უსასყიდლოდ საქონელს, განხორციელდა ამ საქონლის მიმართებით ადრე ჩათვლილი დღგ-ის შემცირება დეკლარაციის დაზუსტების გზით, ჩაითვლება თუ არა, რომ საქონლის უსასყიდლოდ მიმწოდებელ დასაბეგრ პირს აღნიშნულ საქონელზე სრულად ან ნაწილობრივ არ აქვს დღგ ჩათვლილი?
2) თუ საქონელი შევიძინე არა დასაბეგრი პირისგან, რომელიც არ იყო დღგ-ის გადამხდელი, ხოლო შემდეგ აღნიშნული საქონელი მივაწოდე უსასყიდლოდ სხვა პირს, რადგან დღგ-ის ჩათვლა არ განხორციელდა ამ საქონლის მიმართებით, შესაძლებელია არ იქნას გათვალისწინებული მისი უსასყიდლოდ მიწოდება დღგ-ით დასაბეგრ ბრუნვაში?
