შევიძინეთ დანადგარები თურქეთში, რომლის დასამონტაჟებლად ჩამოვიდნენ თურქი სპეციალისტები. ამ თურქების კვებისა და რესტორნის მომსახურების თანხები ჩვენ გადავიხადეთ, რაც მათთან ზეპირი შეთანხმებით ჩვენ გვევალებოდა. საბუთებიც გვაქვს. ეს ხარჯები დღგ-ითაც დავბეგრო და მოგების გადასახადითაც?
გვაქვს შეკითხვა ვალდებულებების სამმხრივი შეთანხმებით ურთიერთგაქვითვის შესახებ. შპს „A“-მ შეიძინა ტექნიკა შპს „B“-სგან (ურთიერთდამოკიდებულები არ არიან), თუმცა ვალდებულებიდან მხოლოდ დღგ-ის ნაწილია გადახდილი. რომ მოხდეს შეძენილი ტექნიკის რეალიზება გერმანიაში, შპს „B“-ის დამფუძნებელ საწარმოზე (გერმანული საწარმო არის შპს „B“-ის 100%-იანი წილის მფლობელი) და შემდეგ მოვახდინოთ ვალდებულებების ურთიერთგადაფარვის სამმხრივი დოკუმენტის შედგენა, ამ შემთხვევაში გერმანული კომპანიისა და შპს „B“-ის ურთიერთდამოკიდებულება რამე განსაკუთრებულ გარემოებებს ხომ არ წარმოშობს შპს „A“-სთვის? ანუ, ჩვეულებრივად შევადგენთ და მოვახდენთ უპრობლემოდ ვალდებულებების ურთიერთგადაფარვას ზემოაღნიშნული სამმხრივი შეთანხმების დოკუმენტით?
რა სახის საგადასახადო ვალდებულებები წარმოექმნება ფიზიკურ/იურიდიულ პირს შპს-ში წილის 100%-ის შესყიდვის შემთხვევაში? შპს-ის მეწილეები ფიზიკური პირები არიან.
იმ შემთხვევაში, თუ ჩვენ (საქართველოს შპს) გავხსნით წარმომადგენლობას ჩრდილოეთ მაკედონიაში მომსახურების გაწევის მიზნით, ანუ მომსახურების გაწევის ადგილი იქნება მაკედონია და წარმომადგენლობის მიერ შესრულდება, ეს დაიბეგრება მაკედონიაში, მაკედონიის კანონმდებლობის შესაბამისად, ხომ?
საქართველოში რა გადასახადები და ვალდებულებები წარმოგვეშობა ამ შემთხვევაში?
შპს X რეგისტრირებულია 2020-ში, თუმცა არანაირი შემოსავალი, არც ხარჯი 2020-ში არ ჰქონია. რა უნდა იყოს მისთვის სსკ 98(4)-ით დადგენილი წარმომადგენლობითი ხარჯების ნორმატივი? ცნობილია რამე პრეცედენტი ასეთ შემთხვევაში?
