უსასყიდლოდ გაჩუქებულ მზა პროდუქციასთან დაკავშირებით მაქვს კითხვა, რა შემთხვევაში ავიღო დასაბეგრ თანხად თვითღირებულება და რა შემთხვევაში - საბაზრო ფასი?
1. გაჩუქებები დებიტორებზე - მაღაზიებზე, რომლებზეც არის ზედნადებები;
2. გაჩუქებები არაიდენტიფიცირებულ პირებზე;
3. გაჩუქებები დაქირავებით მომუშავე თანამშრომლებზე;
4. იმ დამფუძნებლებზე, რომლებიც არ არიან თანამშრომლები.
ჩვენს შემთხვევაში ეს მაჩვენებლები ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან გაჩუქებაც ბევრია და საბაზრო ფასი ბევრ შემთხვევაში ძალიან დიდია თვითღირებულებასთან შედარებით.
საწარმოს მომსახურებას უწევდა დისტრიბუტორი ზეპირი შეთანხმებით. თანხას ვურიცხავდით ხოლმე სამ ტოლ ნაწილად და დანიშნულებაში ეთითებოდა: ფართის იჯარა, ტრანსპორტის იჯარა და მომსახურების ანაზღაურება. ფართის იჯარას საპენსიოს არ ვარიცხავთ, მაგრამ ავტომანქანაზე იჯარა გამოდის თუ სატრანსპორტო მომსახურება? თვითონვე ზის მძღოლად.
საქართველოს რეზიდენტი ფიზიკური პირი ორ წელზე მეტია ფლობს წილებს საქართველოს ორ შპს-ში: ერთგან 50%-ს, მეორეგან 30%-ს. ეს ფიზიკური პირი აპირებს დააფუძნოს ახალი შპს 100%-იანი წილობრივი მონაწილეობით, რომლის კაპიტალში სურს შეიტანოს თავისი წილები ამ 2 შპს-ში. ხომ არ წარმოშობს ეს რამე გადასახადს (დაბეგვრის ობიექტს)?
ვართ სადისტრიბუციო კომპანია და გვყავს მომწოდებელი, რომელიც გვაწვდის პერიოდულად უსასყიდლოდ პროდუქციას (თაროებს, ჩიპსებს). როგორც გავარკვიეთ, ჩვენ ეგ თანხა ვალს უნდა გამოვაკლოთ. აქამდე ჩვეულებრივად ვაბამდი ამ ზედნადებებს დეკლარაციას და ჩათვლას ვიკეთებდი, მაგრამ ჩვენც ვაწვდით მერე უსასყიდლოდ მაღაზიებს პროდუქციას და მაგ თანხას ვბეგრავთ.
რომ დავაკლო ვალს, ჩვენ როცა გვჩუქნიან პროდუქციას - რა გატარებებია საჭირო და დეკლარაციაში სადმე დამატებით უნდა მივუთითოთ?
კომპანია საკუთარი თანამშრომლებისთვის მომხმარებლებთან შეხვედრებსა და მოლაპარაკებებზე მისასვლელად იყენებს ტაქსის კომპანიის სერვისს (მხოლოდ სამუშაო საათების განმავლობაში), რომლისგანაც ყოველი თვის ბოლოს იღებს დღგ-ის საგადასახადო ანგარიშ-ფაქტურასა და დეტალურ ინვოისს გამოყენებულ სერვისზე. იმავდროულად, თანამშრომლები ყოველ ჯერზე ადგენენ შესაბამის აქტს, სადაც აღწერენ, რომელ კომპანიაში იყვნენ შეხვედრა/პრეზენტაციაზე, შეხვედრის მიზანს და ადასტურებენ აღნიშნულს ხელმოწერით.
შეუძლია თუ არა კომპანიას ტაქსის კომპანიის მომსახურება გაატაროს როგორც ხარჯი, თუ უნდა ჩათვალოს თანამშრომლის სარგებლად და დაბეგროს საშემოსავლო გადასახადით?
ჩვენი შპს ამუშავებს აგს-ს. საქმიანობის ერთ-ერთი სფეროა ბუნებრივი აირით ვაჭრობა, რომელშიც კლიენტების მოზიდვის მიზნით ჩართულია რეალიზაციის ერთ-ერთი ფორმა – ლოიალური ბარათით ვაჭრობა. ლოიალური ბარათით ვაჭრობის პრინციპი შემდეგია:
კლიენტს მივყიდეთ გაზი სარეალიზაციო ფასით – 100 ლარად, მაგრამ ვეუბნებით – გაზს ვყიდით თქვენზე ფასდაკლებით 80 ლარად, რადგან სხვაობა 20 ლარის ლოიალურის დაგროვებით ქულაში აკუმულირდება.
ანუ, კლიენტის მიმართ წარმოგვეშვება ვალდებულება ამ 20 ლარის ფარგლებში, რომლის რეალიზაციაში აღიარება მოხდება განაღდების დროს, ან კიდევ ჩამოიწერება, თუ ვერ მოხდება კლიენტის მიერ მისი განაღდება.
გამოყენებულია გატარებები:
დ-ტი 1210 კ-ტი 3120;
დ-ტი 3170 კ-ტი 6115;
დ-ტი 3170 კ-ტი 3330;
დ-ტი 3170 კ-ტი 3350;
დ-ტი 7215 კ-ტი 1610.
რეალიზაციაში აღიარდება მიღებული თანხა – 100 ლარი:
დ-ტი 3120 კ-ტი 3170 – ვაღიარებთ კლიენტის მიმართ ვალდებულებას, დაგროვებით ქულებს – 20 ლარი;
დ-ტი 3120 კ-ტი 3170 – 80 ლარი.
აუდიტორის მოსაზრებაა – რეალიზაცია უნდა შემცირდესო დაგროვილი ქულით – 20 ლარით, რადგან ფაქტიურად თქვენი გატარებით რეალიზაციაში აღიარებთ არა 100 ლარს, არამედ 120 ლარსო. ანუ რეალიზაციაში უნდა გამოვიდესო აღიარებული ის ფასდაკლება 80 ლარი და ვალდებულებაში 20 ლარი.
ანუ უნდა დაემატოს რეალიზაციის გატარებას:
დ-ტი 6115 კ-ტი 3170 – 20 ლარი.
ანუ ამ გატარებით მცირდება რეალიზაციიდან შემოსავალი. გამოდის, რომ წინასწარ ხარჯებში უნდა ჩამოიწეროს დაგროვილი ქულა ლარში, რომელსაც გაყიდული კუბ. მ. არ აქვს. ამ ტენდენციით მოგების შემცირება ხდება, რომელიც საბოლოოდ შეეხება დივიდენდის თემას.
როგორია სწორი გატარებები?
