ვყიდულობთ გემით მოწოდებულ ხორბალს ინვოისის და ხელშეკრულების საფუძველზე. გვარიცხინებენ ავანსის თანხას არაბთა გაერთიანებულ საემიროებში. მე ვფიქრობ, რომ გადახდილი ავანსი მოგების გადასახადით უნდა დაიბეგროს, რადგან თანხა ოფშორში ირიცხება. თუმცა, საბაჟო საწყობი გვაქვს ფოთში და იქ მოვაქცევთ საბაჟო კონტროლის ქვეშ, ეს საკუთრებაში მიღებად მაინც არ ჩაითვლება? და დაბეგვრას ვერ ავცდებით?
შპს ახორციელებს როგორც საქართველოში მოყვანილი, ასევე უცხოეთიდან შემოტანილი იმპორტირებული მარცვლეულის (სიმინდი, ხორბალი, ქერი და სხვა) შეძენასა და რეალიზაციას. უცხოეთიდან შემოტანილ მარცვლეულზე მომწოდებელი გვიწერს ზედნადებს და საგადასახადო ანგარიშ-ფაქტურას, ჩვენი შპს ბეგრავს მიწოდების ოპერაციას დღგ-თი და შესაბამისად ახორციელებს დღგ-ის ჩათვლას ა/ფ-ის საფუძველზე.
რაც შეეხება საქართველოში მოყვანილ მარცვლეულს, მათი შეძენა ძირითადად ხდება არამეწარმე ფიზიკური პირებისაგან. ოპერაციაზე ჩვენ მიერ შედგენილია ხელშეკრულება, მიღება-ჩაბარების აქტი, გამყიდველის მიერ თანხის მიღებაზე სალაროს გასავლის ორდერი და გადაზიდვაზე, მიუხედავად იმისა, რომ საგადასახადო კოდექსის 286-ე მუხლის მე-6 ნაწილის „ა“ პუნქტის შესაბამისად არ არის სავალდებულო, მაინც გამოიწერება შიდა გადაზიდვის ზედნადები ოპერაციისათვის მეტი დამაჯერებლობის მისაცემად. საქართველოში წარმოებული მარცვლეულის მიწოდებას (მიწოდების ოპერაციები, გარდა ცალკეული შემთხვევებისა, ძირითადად საცალოა და გამოწერილია მხოლოდ სალარო აპარატის ჩეკები) საგადასახადო კოდექსის 172-ე მუხლის მე-4 ნაწილის „უ“ პუნქტის შესაბამისად არ ვბეგრავთ დღგ-ით, ხოლო ოპერაციასთან დაკავშირებით გაწეულ ხარჯებზე (საწვავი ტრანსპორტირებისას და სხვა) გადახდილ დღგ-ს ვითვლით სრულად მიღებული ა/ფ-ის საფუძველზე.
გვაქვს გარკვეული საფრთხის შეგრძნება იმასთან დაკავშირებით, რომ არ მოგვეპოვება შეძენილი მარცვლეულის წარმოშობის ადგილის განმსაზღვრელი არანაირი დამადასტურებელი დოკუმენტაცია, გარდა ზემოთ აღნიშნულისა. გთხოვთ გააანალიზოთ ჩვენ მიერ განხორციელებული ოპერაციები, შეგვიფასოთ რამდენად სწორია ჩვენი ქმედებები, არის თუ არა რამე საგადასახადო რისკები და შესაბამის შემთხვევაში მოგვცეთ შესაბამისი მითითებები.
დამატებით აღვნიშნავთ, რომ შპს ახორციელებს სრულფასოვან საბუღალტრო აღრიცხვას და ნებისმიერი თარიღისათვის არის შესაძლებელი მარცვლეულის შეძენის, მიწოდების და არსებული ნაშთების შესახებ ინფორმაციის მიღება.
ჩვენი ორგანიზაცია (სააქციო საზოგადოება) არსებობს 1996 წლიდან. ქონების გადაფასება (შენობის) განხორციელდა 1997 წელს. ამ მონაცემების საფუძველზე ვიხდიდი ქონების გადასახადს 3-ჯერადი ზრდის კოეფიციენტით.
2024 წ. მაისის თვეში მოხდა შენობის შეფასება სამხარაულის ექსპერტიზის ბიუროს მიერ. ქონების ღირებულება გაიზარდა მნიშვნელოვნად, შესაბამისად ქონების გადასახადიც და ამორტიზაციის ხარჯიც გაიზარდა. მაინტერესებს, სავალდებულოა თუ არა ეს გაზრდილი მონაცემები აისახოს დაუყოვნებლივ ბუღალტრულად, ან შეიძლება თუ არა ეს გატარებები შევასრულოთ შემდეგი წლისთვის?
2024 წლის თებერვალში შპს-მ, რომელიც მოგების გადასახადით იბეგრება „ესტონური მოდელის“ მიხედვით, გაყიდა ქონება: მიწა მასზე განთავსებული მცირე სამეწარმეო შენობა-ნაგებობებით. შპს-ის ორმა დამფუძნებელმა (50% და 50%) მომმართა თხოვნით გამომეანგარიშებინა მოგება, დივიდენდი და გამენაწილებინა მათ განკარგულებაში დარჩენილი ქონება. მიღებულ შემოსავალს გამოვაკელი მიწის ღირებულება და შენობა-ნაგებობების ნარჩენი ღირებულება, ასევე აუდიტორის მომსახურების ღირებულება. ბიუჯეტში გადავიხადეთ მოგების გადასახადი და დივიდენდიდან საშემოსავლო გადასახადი. მხარეებმა გაინაწილეს და აიღეს კუთვნილი თანხა. სხვა შემოსავლები არ გვქონია და არც ივარაუდება.
ახლობლის აზრით, ამ დროისთვის უნდა გამეთვალისწინებინა წინა წლების ზარალი, რასაც კატეგორიულად არ ვეთანხმები, იმიტომ რომ განაწილდა დივიდენდი, რომელსაც მხარეები იღებენ მხოლოდ ზემოთ ჩამოთვლილი ხარჯების დაპირისპირებით შემოსავალთან მოგების გამოსაყვანად.
რაც შეეხება წლიური ანგარიშგების ჩაბარებას, თუ ამ დროს წინა წლების ზარალით (რა თანხაა არ ვიცი) უნდა შემცირებულიყო მოგება ქონების გაყიდვიდან და შესაბამისად ნაკლები იქნებოდა მოგების გადასახადი, დივიდენდიდან საშემოსავლო გადასახადი და გასანაწილებელი თანხა (სულაც შეიძლება ნული გამოსულიყო), მაშინ რა სურათი იხატება და როგორ მოვიქცე?
