ვარ შპს, დღგ-ის გადამხდელი. ჩემგან პროდუქცია შეიძინა კომპანიამ, რომელიც სარგებლობს დღგ-ის ნულოვანი განაკვეთით და რომელმაც მომიტანა შესაბამისი ცნობაც. მაინტერესებს, მაინც ვბეგრავ დღგ-ით ამ კომპანიისგან მიღებულ თანხას თუ არა? და დღგ-ის დეკლარაციაში როგორ ავსახავ?
სსკ 202-ე მუხლის მე-3 ნაწილის მიხედვით:
„3. საწარმოსთვის/ორგანიზაციისთვის, გარდა ამ მუხლის 3(1) ნაწილით გათვალისწინებული შემთხვევისა, ლიზინგით გაცემულ დასაბეგრ ქონებაზე გადასახადის წლიური განაკვეთი განისაზღვრება დასაბეგრი ქონების საშუალო წლიური საბალანსო ნარჩენი ღირებულების (გამოიანგარიშება კალენდარული წლის დასაწყისისა და ბოლოსთვის აქტივების საშუალო ღირებულების მიხედვით) არა უმეტეს 1 პროცენტის ოდენობით. ამ ნაწილის მიზნებისათვის ლიზინგით გაცემული დასაბეგრი ქონების საბალანსო ღირებულება არის ქონების გაცემის მომენტისათვის არსებული ღირებულება, ხოლო ყოველი მომდევნო წლისათვის ქონების ღირებულებად ითვლება აღნიშნული ქონების ნარჩენი საბალანსო ღირებულება, რომელიც ამ ქონებას ექნებოდა ლიზინგით არგაცემის შემთხვევაში“.
ლიზინგით გაცემული (2019 წ.) ძირითადი საშუალება, რომლის საბალანსო ღირებულება შეადგენს 10000 ლარს, ხოლო გაცემის მომენტში ქონების ღირებულება შეადგენდა 12000 ლარს (მიწოდების ღირებულება), ამ ნაწილის მიზნებისთვის ლიზინგით გაცემული დასაბეგრი ქონების საბალანსო ღირებულება იქნება 12000 ლარი თუ 10000 ლარი? ამ შემთხვევაში როგორ დაითვლება ქონების ღირებულება 2019 წელს და როგორ – 2020 წელს?
2021 წლის №1(253) ყოველთვიურ ჟურნალში დასმულ კითხვასთან დაკავშირებით (გვ. 39, კითხვა: შპს Z იჯარით აღებულ ფართზე აშენებს ფარდულს...) გვაქვს განსხვავებული მოსაზრება.
ახალი მიდგომით, 2021 წლიდან შპს-მ ბარტერის შემთხვევაში ფაქტურაში უნდა ასახოს ფიზიკური პირისგან იჯარის მომსახურების ღირებულება. პირობითად, იჯარის ღირებულება თვეში შეადგენს 2000 ლარს, ხოლო ფარდულის მშენებლობაზე გაწეული ხარჯი შპს-ის მიერ შეადგენს 2021 წლის იანვარში 15000 ლარს, ხოლო თებერვალში 10000 ლარს, როგორ მოხდება დათვლა და რა საგადასახადო ვალდებულებები განესაზღვრებათ ფიზიკურ პირს და აღნიშნულ შპს-ს? თუ არის შესაძლებელი, ასევე განიხილოთ, როგორ მოხდება ფინანსურად აღრიცხვა საერთაშორისო სტანდარტებით?
წარმოვადგენთ რეზიდენტ, „ესტონურ მოდელზე“ მყოფ მე-3 კატეგორიის შპს-ს. აღრიცხვას ვაწარმოებთ მსს ფასს-ით. საქმიანობის სფეროა ექსპედიტორობა. მსს ფასს-ის მოდული 23-ის შესაბამისად, დამკვეთებთან ურთიერთობაში ვართ მარწმუნებელი და არა რწმუნებული საწარმო. 2020 წელთან მიმართებაში პირველად გვიწევს ფინანსური ანგარიშგების გამოქვეყნება.
გვაქვს ასეთი სიტუაცია: 2019 წლის დეკემბრის თვეში მივიღეთ შეკვეთა საექსპედიტორო მომსახურებაზე. ამ მომსახურების გაწევა დავიწყეთ დეკემბერშივე და დავასრულეთ 2020 წლის იანვარში. ჩვენი ინვოისი და მიღება-ჩაბარების აქტი დამკვეთს სრულ თანხაზე წარვუდგინეთ 2020 წლის იანვარში. ჩვენ მიერ კი აღნიშნული მომსახურების გასაწევად საჭირო ხარჯების ნაწილი გაწეულ იქნა 2019 წლის დეკემბერში, ხოლო ნაწილი – 2020 წლის იანვარში. ამ შემთხვევაში რომელი წლის – 2019-ის თუ 2020-ის, ფინანსურ ანგარიშგებაში უნდა გავითვალისწინოთ აღნიშნული ხარჯები და შემოსავალი და როგორ?
მაღალმთიან რეგიონში მიმდინარე სამუშაოებისათვის გვყავს აყვანილი მომსახურების გამწევი ფიზიკური პირები, რომელთაც ვურიცხავდი საშემოსავლოს ჩათვლით მიღებულ სარგებელს. თუმცა, ახლა გავიგეთ, რომ მომსახურების შემთხვევაში თვითონ უნდა წარუდგინონ მოთხოვნა და მხოლოდ შემდეგ ჩაერიცხებათ შემოსავლების სამსახურიდან შეღავათის ოდენობა. როგორ უნდა მოვიქცეთ ამ სიტუაციაში?
ვახორციელებთ საქონლის იმპორტს ერთ-ერთი ევროპული ქვეყნიდან EXW პირობით. როდესაც ვყიდულობთ საქონელს მიმწოდებლისგან, სხვადასხვა მიზეზების გამო ვერ ვახერხებთ საქონლის მაშინვე გამოტანას საწყობიდან, რის გამოც მიმწოდებელი ამ საქონელზე დამატებით გვიწერს ინვოისებს შენახვაზე. რადგან საქონელს ვყიდულობთ რეგულარულად სხვადასხვა მოცულობით და ასორტიმენტით, ვერ ვიგებთ კონკრეტულად რომელი საქონლის ხარჯი დაგვაწერა მიმწოდებელმა და ამიტომ ვაღიარებთ მას მარკეტინგულ ხარჯებად და ვბეგრავთ უკუდაბეგვრის დღგ-ით (არარეზიდენტის საშემოსავლოთი არ ვბეგრავთ ორმაგი დაბეგვრის თავიდან აცილების საერთაშორისო ხელშეკრულების გამო). რამდენად სწორია ჩვენი მოქმედება და თუ არა, როგორ უნდა აღვრიცხოთ და დავბეგროთ?
ვსარგებლობთ მსს ფასს-ით. წარმოვადგენთ დღგ-ის გადამხდელს. ყველა საქონელი იბეგრება დღგ-ით როგორც საბაჟოზე, ასევე შემდგომი მიწოდებისას.
