დირექტორზე გავეცი სესხი მარტში ეროვნულ ვალუტაში და საპროცენტო განაკვეთი ავიღე 18,27% (მგონი სწორად ვნახე). გაცემას ვბეგრავ მოგების გადასახადით. ყოველთვიურად ძირს ხელფასიდან ვაკავებ და წინასწარ გადახდილი მოგების გადასახადიდან შესაბამის თანხას ვიბრუნებ, ხოლო ნაპატიებ პროცენტს ვბეგრავ საშემოსავლოთი. სწორად ვიქცევით თუ არა?
კომპანიის კუთვნილი ბარათით ხდება ანგარიშსწორება იურიდიულ პირებთან, არ გვაქვს ხარჯის დამადასტურებელი დოკუმენტები. გთხოვთ მიპასუხოთ, როგორ დავბეგროთ (რა შემთხვევაში დავბეგრო საშემოსავლო გადასახადით და რა შემთხვევაში – მოგების გადასახადით), როგორ გავატაროთ ბუღალტრულად დოკუმენტურად დაუდასტურებელი ხარჯი?
საქართველოს შპს X-ს და დანიის შპს Y-ს ჰყავთ ერთი დამფუძნებელი – დანიის რეზიდენტი ფიზიკური პირი. აღნიშნულ ფიზიკურ პირს სურს მისი ქართული შპს X-დან გასცეს სესხი თავისივე Y კომპანიაზე. არსებობს თუ არა საქართველოს კანონმდებლობით რაიმე რეგულაცია, რომელიც შეეხება ქართული კომპანიის მიერ უცხოეთში მდებარე კომპანიისთვის სესხის გაცემას, თუ ეს ხდება ორ კომპანიას შორის, რომლებსაც ერთი და იგივე მფლობელი ჰყავს? თუმცა უშუალოდ ამ კომპანიებს შორის ფორმალური, იურიდიული ან პირდაპირი ურთიერთობა არ არსებობს.
ენერგეტიკის სფეროში მომუშავე კომპანია (დღგ-ის გადამხდელია) აპირებს რამდენიმე სხვა კომპანიის წარმომადგენლებს, რომლებთანაც თანამშრომლობს, სარვამარტო საჩუქრად გაუგზავნოს ყვავილების თაიგულები. მიმღები ფიზიკური პირები არ არიან იდენტიფიცირებული. დირექტორზე დავბეგროთ ეს თანხა, როგორც სახელფასო განაცემი, თუ როგორ დავბეგროთ?
დღგ-ის გადამხდელი ქართული კომპანია ეწევა სასტუმრო და სარესტორნე მომსახურებას. თანამშრომლებისთვის დადგენილი აქვს 15%-იანი ფასდაკლება.
მოგეხსენებათ, სსკ მე-18 და ფინანსთა მინისტრის №996 ბრძანების 29-ე მუხლები ერთობლივად ადგენენ იმგვარ შემთხვევებს, როდესაც ურთიერთდამოკიდებულება გავლენას არ ახდენს გარიგების შედეგებზე. მათ შორის არის პირობა, რომ თუკი შესაძლებელია ანალოგიური საქონელი შეიძინო სხვა დამოუკიდებელი პირისგან იმ ფასად, რომელიც ურთიერთდამოკიდებულ მხარეებს შორის გარიგების ფასს 10%-ით არ აჭარბებს, მაშინ ამ შემთხვევაში დამოკიდებულ მხარეებს შორის გარიგების ფასი არ კორექტირდება საბაზრო ფასამდე (დაბეგვრის მიზნებისათვის).
ამ პირობებში:
1) ვრცელდება თუ არა სსკ მე-18 მუხლისა და №996 ბრძანების 29-ე მუხლის დებულებები სსკ 164-ე მუხლის მე-7 ნაწილზე? ანუ, დღგ-ის მიზნებისთვისაც შეგვიძლია ეს 10%-იანი დიაპაზონი გამოვიყენოთ?
2) შესაძლებელია თუ არა, რომ თანამშრომლისთვის 15%-იანი ფასდაკლების შემთხვევაში, მხოლოდ 6%-ის (დაახლოებით) ტოლი ფასდაკლება დავბეგროთ როგორც მისი სარგებელი? მაგალითად, თუკი ანალოგიური მომსახურება სხვაგან ღირს 100 ლარი, ხოლო ჩემს თანამშრომელს ვაწვდი ამ პროდუქტს 85 ლარად, ასეთ დროს გამოდის, რომ თუკი თანამშრომელს მივყიდდი ამ სერვისს 91 ლარად, მაშინ გარიგება ჩაითვლებოდა საბაზრო პრინციპებით შესრულებულად (რადგან 91*10%=9,1 და 9<9.1), შესაბამისად საშემოსავლოთი და დღგ-ით დამატებით შემიძლია დავბეგრო მხოლოდ 91-85=6 ლარი?
3) როგორ უნდა განვსაზღვრო სხვა არადამოკიდებული პირის ანალოგიურ პროდუქტზე გასაყიდი ფასი? უნდა არსებობდეს კონკრეტული შესადარისი მონაცემი (მაგალითად, სხვა რესტორნის ფრაისლისტი), თუ შესაძლებელია, რომ ასეთ ცვლადად მივიჩნიო კვალიფიციური დასკვნით გაანგარიშებული ამა თუ იმ პროდუქტის საბაზრო ფასი?
მაინტერესებს, მედიკამენტების უსასყიდლო გადაცემა ფიზიკურ პირებზე (ექიმებზე, არა თანამშრომლებზე) რა ფასად დავარიცხო და ბუღალტრულად როგორ გავატარო? კომპანია მუშაობს მსს ფასს-ის მიხედვით.
